Testy genetyczne
Uważamy, że testy genetyczne są niezwykle ważne w każdym programie hodowlanym, aby upewnić się, że rasa jest wolna od chorób i niepożądanych zachowań, umaszczenia lub innych czynników, które można zbadać genetycznie. To ogromna zaleta współczesnego świata, którą naszym zdaniem należy wykorzystać.
Wszystkie nasze psy są badane pod kątem chorób genetycznych, które mogą mieć wpływ na rasę.
Ważne jest, abyśmy mieli pewność, że celowo nie krzyżujemy dwóch psów będących nosicielami tego samego wadliwego genu, ani nie wykorzystujemy w naszym programie hodowlanym psów dotkniętych tą chorobą.
Poniżej możesz zobaczyć, jak działa dziedziczenie. Zwykle, gdy pies jest nosicielem choroby, nie stanowi to problemu, o ile pies, z którym go sparujemy, jest wolny od tej choroby.
Choroby, które badamy u naszych psów to:
SDCA1 and SDCA2 – Zwyrodnienie gąbczaste z ataksją móżdżkową To choroba dziedziczna dotykająca owczarki belgijskie. Jest to ciężka choroba neurodegeneracyjna dziedziczona w sposób monogenowy, autosomalny recesywny. Choroba charakteryzuje się szybko postępującą ataksją, która rozpoczyna się około 5-8 tygodnia życia. Szczenięta są zazwyczaj usypiane w wieku 8-12 tygodni.
CJM – Kardiomiopatia i śmiertelność wśród młodych psów to dziedziczna choroba dotykająca owczarki belgijskie. Dotknięte nią szczenięta umierają przy urodzeniu lub w wieku maksymalnie 6-8 tygodni. W tym drugim przypadku szczenięta początkowo rozwijają się prawidłowo, ale następnie zaczynają wykazywa niespecyficzne objawy, takie jak wymioty, nieskoordynowane ruchy, drżenie lub problemy ze oddychaniem i umierają kilka dni po wystąpieniu pierwszych objawów klinicznych, zazwyczaj z powodu niewydolności serca. Analiza genetyczna CJM umożliwia selektywne krycie psów hodowlanych. Ze względu na autosomalną recesywną cechę dziedziczenia, do wywołania choroby wymagane są dwie kopie mutacji, dlatego psy przebadane jako nosiciele nie powinny być eliminowane z hodowli, lecz krzyżowane wyłącznie z psami zdrowymi, aby uniknąć urodzenia dotkniętych chorobą szczeniąt.
CACA – Choroba neurologiczna zwana zanikiem ośrodkowego układu nerwowego i ataksją móżdżkową u owczarków belgijskich. Dotknięte chorobą szczenięta wykazują nieskoordynowane ruchy, drżenie zamiarowe, krótkie epizody napadów spastycznych, ogólnie podwyższone napięcia mięśniowego i osłabiony odruch połykania. Ponadto, dotknięte chorobą szczenięta wykazują mniejszy przyrost masy ciała niż ich zdrowe rodzeństwo. Pierwsze objawy można zaobserwować w wieku około 2 tygodni. Jednak nasilenie objawów jest bardzo zróżnicowane. Wiele dotkniętych chorobą szczeniąt musi zostać uśpionych kilka tygodni po wystąpieniu pierwszych objawów, podczas gdy dotknięte chorobą psy z mniej intensywnymi objawami osiągają wiek nawet 10 lat.
BP – new test – Niekorzystne zachowania, takie jak napady padaczkowe, „bycie nie na miejscu”, epizodyczne gryzienie i ogólna utrata jasności umysłu, odnotowano u owczarka belgijskiego Malinois i przypisuje się pewnym wariantom genetycznym w genie transportera dopaminy.
Test wykrywa pewne warianty genetyczne w genie SLC6A3, o których wiadomo, że są powiązane z problemami behawioralnymi u maliniaków. Polimorfizmy te są ponadto powiązane ze zwiększoną awersją wobec psów ze strony opiekunów oraz ze zwiększonym stresem u psów w reakcji na opiekunów. Związek między tymi polimorfizmami a zachowaniem/napadami padaczkowymi został potwierdzony wyłącznie u owczarka belgijskiego malinois. Ze względu na złożony charakter zachowania, możliwe jest, że czynniki środowiskowe, takie jak stres, przyczyniają się do występowania niekorzystnych zachowań zgłaszanych przez właścicieli.
Mutacja w genie (SLC6A3) jest częściej obecna u psów wykazujących tę nieprzewidywalną agresję. Zidentyfikowano trzy możliwe warianty genu: allele A0 i A10 nie są powiązane z zachowaniami niepożądanymi, natomiast allel A22 jest powiązany z niepożądaną agresją. Psy heterozygotyczne pod względem genu A22 (A0/A22 lub A10/A22) wykazują zachowania uważane przez niektórych właścicieli za niekorzystne i/lub potencjalnie niepożądane. Jednak psy o najbardziej skrajnych zachowaniach częściej mają genotyp homozygotyczny A22/A22.
Należy pamiętać, że poza tym wariantem genetycznym, zachowanie psa jest powiązane z wieloma innymi czynnikami, które mogą wpływać na agresywne zachowania lub je wywoływać (np. bolesne choroby, przewlekły stres środowiskowy lub niewłaściwe metody edukacyjne). Co więcej, niniejszy test dostarcza informacji jedynie o pojedynczej predyspozycji genetycznej psa. Wynik ten nie pozwala na żadne domniemanie co do faktycznej podatności psa na szkolenie lub jego komunikatywności.